chapter : 6 มลทินรักอสูร

 

“ก็จนกว่าจะถึงตอนเช้านั่นแหละ ฉันโทรบอกชานยอลแล้วว่าให้มารับพวกเราที่นี่ เธอนะ...อยากทำกิจกรรมแก้เบื่อไหมละ...ลู่หาน”เอื้อมมือมาปรับเบาะนั่งของคนสวยให้อีกคนนอนระนาบ ร่างสูงมองลู่หานระคนเจ้าเล่ห์พลางกดยิ้มมุมปาก คนตัวเล็กเบิกตาโตด้วยความตกใจ คนสวยมองหน้าชายหนุ่มอย่างสับสน ภายในใจนั้นเริ่มมีอาการหวาดระแวง

          

  “นายจะทำอะไรเซฮุน!”

           

 “ทำอย่างที่ผัวเมียเขาชอบทำกันไง....หึ อย่าทำตัวไร้เดียงสาหน่อยเลย เธอนะเสร็จฉันมากี่รอบแล้วลู่หาน”ขึ้นคร่อมคนตัวเล็กทันทีหลังตอบข้อสงสัยแก่คนตัวเล็ก จนอีกฝ่ายเริ่มกระจ่าง ก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อจัดเข้าสูดดมกลิ่นหอมจากซอกคอของคนสวย รถคันนี้ติดฟิล์มดำทั้งคัน ยากที่คนด้านนอกจะสังเกตเห็น หากเขาจะทำอะไรๆกับเมียในรถคันนี้ ที่สำคัญแถวนี้ทั้งเปลี่ยวและมืดมาก เปลี่ยนบรรยากาศเสียบ้างก็ดี เขายอมรับว่าเขาเป็นคนหื่น อารมณ์อย่างว่ามักจะจุดติดได้ง่าย บรรยากาศแบบนี้มันก็น่าจะได้อรรถรสไปอีกแบบ มีเซ็กส์กันในรถตอนฝนตกมันน่าจะเร้าใจพิลึก หึ... อยากลองทำดูสักครั้ง

             

“เซฮุน!!”กดข้อมือคนสวยให้จมไปกับผืนเบาะ ลากปลายจมูกไปตามโครงหน้างดงาม ก่อนจะมาจบที่ริมฝีปากสีเชอร์รี่ เซฮุนขบเม้มย่ำๆเน้นๆจนคนสวยยอมเผยอปากให้เขาได้สอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวพันไล่ต้อนลิ้นเล็ก แลกเปลี่ยนชิมรสน้ำลายของกันและกันจนพอใจ ปราการทุกชิ้นบนกายน้อยถูกมือสากปลดเปลื้องออกไปจนหมดในเวลารวดเร็ว ลูกกวางน้อยร่างกายเปล่าเปลือย ทว่าร่างสูงกลับปลดเพียงเข็มขัดและรูดซิปกางเกงยีนลงเท่านั้น น่าอาย....เรามันน่าอาย  ลู่หานเบนสายตาหนีดวงตาคมเข้มฉายประกายหื่นจัดของสามี ร่างเล็กถูกเซฮุนจัดท่าโดยมือสากทำการแยกเรียวขาเล็กออกจากกัน เซฮุนกลืนน้ำลายฝืดเฝื่อนลงคอ ก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากแห้งผาก

            

 “อย่าเกร็งดิ”พร่างพรูลมหายใจร้อนช้าๆ ลู่หานจิกปลายเล็บลงบนต้นแขนร่างสูง ไม่กล้าก้มลงมองหรอกว่าฝ่ายนั้นทำอะไรกับท่อนล่างของตนเองบ้าง ในเวลาต่อมาบางสิ่งบางอย่างก็สอดชำแรกเข้ามาภายในร่างกายของเขาผ่านทางห่วงเนื้อนุ่มยุ่นด้านหลัง คนตัวเล็กใช้ฟันคมเรียงสวยด้านหน้าขบกัดริมฝีปากล่างของตัวเองจนห่อเลือด เจ็บจนน้ำตาไหลพราก เนื่องจากคนด้านบนไม่ได้เบิกทาง ก่อนนำแท่งเอ็นร้อนเข้ามาภายในกาย อีกอย่างขนาดของเซฮุนก็ใหญ่มาก... ใหญ่จนเขาไม่รู้ว่าร่างสูงสอดแทรกส่วนนั้นเข้ามาในช่องทางแสนคับแคบของเขาได้อย่างไร ในทุกครั้งที่มีเซ็กส์กัน เวลานี้ลู่หานรู้สึกอึดอัดไปหมด หายใจก็ติดๆขัดๆ

           

 “...อ๊ะ อา ฮ้า.... โอ๊ยยย เจ็บ ฮรึก”จิกเล็กสั้นลงบนต้นแขนร่างสูงระบายความเจ็บปวดที่ตนเองกำลังเผชิญ เซฮุน    ซี๊ดปากก่อนจะละเลงกระแทกเข้าใส่ ถ้าขืนแช่ไว้นานลู่หานอาจจะแย่ ต้องทำให้คนสวยเสียวจนลืมความเจ็บที่กำลังเผชิญ ผิวเนื้อด้านในของลู่หานก็ตอดรัดเขาแน่นเหมือนๆทุกครั้ง บีบรัดกลืนกินแกนกายเขาดีชะมัด

           

 “....ซี๊ดดด อา ลู่หาน ฉันบอกเธอแล้วไงว่าอย่าเกร็ง”ไถลตัวเข้าไปกระแทกจนในที่สุดก็โดนเข้ากับจุดเสียวของร่างเล็ก คนสวยครวญครางเสียงหวานระคนขาดใจ “อ๊ะ อ่ะ..ฮ้า” เซฮุนอดใจไม่ไหวที่จะก้มตัวลงชิมเม็ดพลอยบนเนินอกลู่หาน ที่กำลังตั้งยอดแข็งเชิญชวนเขาเหลือเกิน ร่างสูงลากลิ้นเลียวนรอบฐานก่อนจะอ้าปากขบงับและดูดแรงๆ สลับสับเปลี่ยนระหว่างสองเต้า ความเสียวกระสันแล่นริ้วไปทั่วสรรพางค์ แผ่นหลังบางเลิกขึ้นสูงจากเบาะเพื่อให้ชายหนุ่มได้ดูดกลืนส่วนอ่อนไหวได้ถนัดยิ่งขึ้น ลู่หานเพิ่มแรงจิกข่วนต้นแขนคนด้านบน เซฮุนดึงมือคนสวยออกจากต้นแขนของเขา ให้คนตัวเล็กเปลี่ยนมาขยุ้มเส้นผมเขาเพื่อระบายอารมณ์แทน เนื่องจากเกรงว่าผิวเนื้อบริเวณนั้นของเขา จะถลอกเลือดซิบก่อนได้ปฏิบัติภารกิจเสร็จ เดี๋ยวเด็กๆและคุณยายได้พากันสงสัยเขาอีก

           

 “อื้ม~”ชายหนุ่มจูบปิดปากคนสวย ขณะส่งแรงกระแทกในจังหวะที่เรียกว่าใส่ไม่ยั้ง จนกระทั่งเขาและลู่หานปลดปล่อยน้ำเชื้อออกมาแทบจะพร้อมกัน เซฮุนเคลื่อนริมฝีปากจูบซับขมับชื้นเหงื่อของร่างเล็ก ก่อนจะถอนแกนกายชุ่มโชกออกจากห่วงชมพู เขาเพิ่งรู้ว่าลู่หานเลือดออกด้วย ร่างสูงเอี้ยวตัวหยิบกล่องทิชชู่ที่เบาะนั่งด้านหลัง มาเช็ดทำความสะอาดตัวเขาและร่างเล็ก คนสวยหัวใจเต้นแรงยามที่มองดูสามีเช็ดทำความสะอาดส่วนนั้นให้ เซฮุนไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้เขามาก่อน  ลู่หานรีบเสหน้ามองไปทิศทางอื่นเมื่อดวงตาคมละสายตาจากช่องทางรักเปียกชุ่ม ลากสายตาขึ้นมากวาดมองใบหน้าคนสวย

          

  “ฉันทำเองก็ได้...นาย...ไม่ต้องทำหรอก เอาทิชชู่มา”เท้าแขนกับเบาะแล้วพยายามยันกายลุกขึ้นนั่ง ทว่าเซฮุนกลับกดไหล่เล็กลงนอนแนบเบาะตามเดิม พลางจ้องหน้าคนสวยด้วยสายตาดุๆ

            

 “นอนพักไปเถอะ ฉันจะจัดการให้เธอเอง....”ดึงแผ่นกระดาษสีขาวเนื้อนุ่มเช็ดทำความสะอาดช่องทางด้านหลังให้   ลู่หานจนเสร็จเรียบร้อย ร่างสูงริดกระดุมเสื้อเชิ้ตซึ่งเปื้อนน้ำขาวขุ่นของลู่หานเขวี้ยงทิ้งไปที่เบาะนั่งด้านหลัง ลู่หานรู้สึกผิดนะ ที่สำคัญเขาก็ไม่ได้ตั้งใจด้วย ก็เซฮุนไม่ยอมถอดเสื้อผ้าเองนี่นาตอนทำ เขาก็เลย...นั่นแหละพอทำเสร็จ น้ำเชื้อของเขาก็เลยเลอะเสื้อผ้าของเซฮุน

            

 “ขอโทษ....”

            

 “กระโปรงหลังรถมีเสื้อให้เปลี่ยนอยู่....เดี๋ยวรอฝนหยุดตก ฉันจะเดินไปเอามันมาใส่ เธอนอนพักไปเหอะหรืออยากให้ฉันเอาเธออีกรอบ”

           

 “....”ร่างเล็กรีบส่ายหน้ารัวๆปฏิเสธ เซฮุนหยิบแจ็กเก็ตหนังที่เขาพาดไว้บนเบาะคนขับมาห่มให้ร่างเล็ก เดี๋ยวสักตีสี่ตีห้าเขาจะปลุกให้ลู่หานตื่นมาใส่เสื้อผ้า เขาเห็นนะว่าคนสวยยังไม่ได้หลับตามคำสั่งของเขา แต่ตาอีกฝ่ายก็ปรือใกล้จะปิดเต็มที สงสัยคงจะง่วงมากแต่ก็ดื้อฝืนตัวเองไม่ยอมหลับตานอน เซฮุนลงก้มมองนาฬิกาข้อมือปรากฏว่าขณะนี้ได้ย่างเข้าสู่ช่วงเวลาของเช้าวันใหม่แล้ว

         

   “เที่ยงคืนแล้วเหรอเนี่ย”กระโดดข้ามฝั่งกลับมานั่งประจำตำแหน่งคนขับดังเดิม เซฮุนเอื้อมมือไปกดเปิดเครื่องเล่นซีดีให้มันทำงาน ไม่นานนักเสียงร้องของอดัมเลอวีนก็ดังขึ้น คลอกับเสียงสายฝนด้านนอกที่ยังคงกระหน่ำตกลงมาอย่างต่อเนื่อง

           

 “....ขอโทษนะพี่เควิลที่ผมทำกับคนที่พี่รักแบบนี้”เซฮุนเกลี่ยเส้นผมชื้นเหงื่อ ที่ตกลงมาปรกหน้าคนสวยออก ไล่สายตากวาดมององค์ประกอบบนใบหน้าลู่หาน นี่สินะนางฟ้าบนดิน เขาเพิ่งเข้าใจคำนี้ ในวันที่ได้เจอกับลู่หานเป็นครั้งแรก ในวันที่ไปติดต่อสู่ขออีกฝ่ายที่จีนพร้อมพ่อบุญธรรมซึ่งเป็นพี่ชายแท้ๆของมารดาเขา จะเรียกว่าสู่ขอก็ไม่เชิง เพราะสิ่งที่เขาและพ่อบุญธรรมกระทำนั้น ไม่ต่างอะไรกับการมัดมือชกครอบครัวของลู่หานเลยสักนิด ทั้งๆที่คนตัวเล็กเพิ่งจะสูญเสียคนรักเนื่องจากอุบัติเหตุไปเพียงไม่กี่วันเท่านั้น ก็ต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเขาในโบสถ์เพื่อหักล้างหนี้สินให้บิดาด้วยความขมขื่น

 

กรุณากลับไปเม้นท์

chapter : 5 มลทินรักอสูร

แอ๊ดดด

“...ไปอาบน้ำซะสิ ฉันไม่อยากนอนร่วมกับคนสกปรก”พรั่งพรูลมหายใจบางเบา ลู่หานดวงตาแดงก่ำเนื่องจากผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก คนตัวเล็กเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่และเสื้อผ้าชุดนอนตัวบางของเขา เขาไปจัดการอาบน้ำ หลังทำใจอยู่สักพักคนตัวเล็กก็ย่างปลายเท้าเดินออกมาจากห้องน้ำ ตากลมโตมองเซฮุนที่กำลังนอนดูทีวีอยู่บนเตียงราวธาตุอากาศ แสร้งไม่สนใจฝ่ายนั้นซึ่งกำลังใช้สายตามองเขาระคนเกลียดชัง ความผิดเพียงแค่ครั้งเดียวสามารถเปลี่ยนชีวิตของเขาได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ ถ้าวันนั้นเขาไม่เมา...เควิลก็คงไม่จากเขาไป ล้มตัวลงนั่งบนเก้าอี้ กดโลชั่นบำรุงผิวลูบไล้ไปตามต้นแขนและขา เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วเขาก็เดินไปปิดสวิทซ์ไฟใกล้กรอบประตู อาศัยแสงไฟจากโคมไฟบนโต๊ะตัวเล็กใกล้เตียงพอให้มองเห็นสรรพสิ่งภายในห้อง

“ลืมอะไรไปรึเปล่าลู่หาน”กดเสียงต่ำ ลู่หานหันตัวนอนตะแคงข้าง เขาไม่อยากเห็นหน้าโอเซฮุนเวลานี้ เขาไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขากำลังเสียใจแค่ไหน ไม่อยากได้ยินแม้แต่เสียงของสามี เพราะคำพูดของเซฮุนนั้นล้วนแล้วแต่สร้างความเจ็บช้ำให้เขา วันนี้เขาเหนื่อยมาก อยากพักผ่อนเต็มที ไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับชายหนุ่ม

“....”หลับตาแสนร้อนผ่าวของตนลงช้าๆ ลู่หานได้ยินเสียงฮึดฮัดจากร่างสูง ก่อนจะรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรบางอย่างเข้ามาบีบรัดที่ต้นแขนของเขา และจัดการพลิกร่างของเขาให้หันไปอีกทาง

“....อื๊ม~”เซฮุนใช้มือบีบแก้มลู่หาน ก่อนจะก้มลงแนบริมฝีปากของเขาลงไปบดขยี้จูบ รุนแรงและป่าเถื่อน คนตัวเล็กเบิกตาโพลง คนสวยแทบจะไร้สิ้นเรี่ยวแรงขัดขืน เนื่องจากสภาพร่างกายที่เหนื่อยล้ามาแทบทั้งวัน

“...อย่ามาเมินใส่ฉันอีกลู่หาน ดีแค่ไหนที่ฉันมานอนกับเธอคืนนี้!”กดข้อมือเรียวเล็กลงบนผืนเตียงด้วยแรงมหาศาล ผิวเนื้อส่วนที่ถูกพันธะนาการของเจ้ากวางแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงช้ำ ลู่หานพยายามส่ายหน้า พร้อมทั้งส่งสายตาร้องขออุทธรณ์หวังให้โอเซฮุนเห็นใจเขาบ้าง

“…นายมันใจร้าย”

“ฉันไม่เคยบอกว่าฉันใจดี แล้วยิ่งกลับคนอย่างเธอนะ....ฉันไม่มีวันเมตตาสงสารหรอก”เอียงใบหน้าหลบ เมื่อไม่อาจจะทนสบตากับชายหนุ่มได้ต่อไป ฟันคมเรียงสวยขบลงบนกลีบปากสีซีด ยามที่ไรหนวดซาตานร้ายเข้าทิ่มแทงผิวหนังบริเวณลำคอ เซฮุนซุกไซร้ต้นคอระหงราวกับอดยากในเรื่องอย่างว่ามาเนิ่นนาน ทั้งๆที่ชายหนุ่มเองก็มีแบคฮยอนคอยปนเปรอให้ในยามที่ต้องการเสมอ

“...อ๊า!!”ร่างกายกระตุกเป็นระยะ เมื่อชายหนุ่มด้านบนใช้ริมฝีปากบดบี้เม็ดพลอยกลางหน้าอก บ้างก็ลงฟันขบกัดแรงๆ   ลู่หานครางอือตัวสั่นสะท้าน ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ เมื่อโดนพิษกามอารมณ์เข้าเล่นงาน

“อย่า...เซฮุน...ไม่เอา..อื้อ”ส่งนิ้วยาวเข้ามาในโพรงปากบาง ลู่หานจำต้องดูดอมนิ้วนั่น เพราะเข้าใจความหมายว่าร่างสูงต้องการนำนิ้วในปากของเขานั้นไปทำสิ่งใดต่อไป ดึงนิ้วเปื้อนน้ำลายออก ก่อนจะสอดชำแรกมันเข้าไปในช่องทางด้านหลัง ใจดีแค่ไหนแล้วที่อุตส่าห์เบิกทางให้ อีกคนจะได้ไม่ต้องเจ็บตัวมาก ชายหนุ่มแลบลิ้นเลียริมฝีปาก และเขาก็ต้องซี๊ดปากเมื่อผิวเนื้อด้านในของคนตัวเล็กตอดรัดนิ้วของเขาดีเหลือเกิน เซฮุนจับเรียวขาขาวเนียนของลู่หานให้แยกออกจากกันกว้างยิ่งขึ้น จนเขาสามารถเห็นช่องทางแดงจัดได้ชัดเจน ก่อนจะก้มตัวลงเลียรอบๆช่องทางนั้นระคนหื่นกระหาย

“อะ...อ้ะ โอ๊ย!!!!”ทั้งนิ้วที่กำลังสวนเข้าออกอย่างไม่มีหยุดพัก ไหนจะลิ้นร้อนที่เลียไปรอบๆช่องทางของเขา ลู่หานปล่อยน้ำตาไหลริน ฝ่ามือเล็กจิกกำผ้าปูที่นอนระบายความเสียวซ่าน รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองยืนอยู่บนตึกสูงสิบชั้น และกำลังจะกระโดดลงมา คนสวยเสียววาบท้องน้อยมากขึ้นทุกวินาที

“หึ...”ร่างสูงเห็นว่าลู่หานพร้อมแล้วสำหรับเขา เซฮุนถอดเสื้อผ้าของเขาทิ้ง จับๆนวดๆที่แกนกาย ก่อนจะเสียบมันจนมิดช่องทางคับแคบของลู่หาน

“โอ้ยยยย!!! ….ฮรึก”เพราะขนาดที่ใหญ่เกินไป ถึงแม้จะเบิกทางก่อนหน้านั้นแล้ว ทว่าคนสวยก็เจ็บปวดทุกครั้งที่ฝ่ายนั้นกระแทกกายโหมเข้าใส่

“....อ๊ะ...ตอดดีจังนะ!”เปล่งถ้อยคำเจือดูถูก ก่อนจะเร่งจังหวะให้รุนแรงมายิ่งขึ้น ร่างสูงก้มลงดูดเม็ดพลอยสีแดงสด เรียกเสียงครางกระเส่าจากคนสวย

“อะ...อ่ะ .....เซ...เซฮุน”อารมณ์ใคร่เข้าครอบงำจนมือเรียวยกขึ้นกดศีรษะคนด้านบน ให้แนบชิดกับหน้าอกของตน ลู่หานปรือตาหวานฉ่ำสบตาร่างสูง เหมือนต้องมนต์สะกดเซฮุนค่อยๆเคลื่อนใบหน้าลงมอบจุมพิตให้คนสวย ครั้งนี้มันไม่ได้ป่าเถื่อนแต่อย่างใด ทว่ามันกลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ค่อยๆตะล่อมลิ้มชิมน้ำหวานของกันและกัน แลกลิ้นพัวพันกันกลางอากาศ ก่อนจะสอดกลับเข้าไปเกี่ยวตวัดกันในโพรงปากเล็ก

“....อ๊า อือ!!!!!”ปลดปล่อยน้ำเชื้อสีขาวเต็มหน้าท้องของร่างสูง ลู่หานหอบหายใจแฮ่ก ไม่นานนักเขาก็รู้สึกถึงน้ำเหลวๆที่ฉีดพุ่งเข้ามาเต็มช่องทางด้านหลัง เซฮุนถอดกายออก ก่อนจะล้มตัวลงนอนพร้อมกับดึงรั้งร่างเล็กมากอดจากทางด้านหลัง กดปลายจมูกสูดดมกลิ่นหอมละมุนจากหัวไหล่เปล่าเปลือยสีขาวน้ำนม

“..นาย...”แก้มแดงคล้ายลูกตำลึงสุดงอม ลู่หานเหลียวหน้าไปมองร่างสูงที่กำลังผ่อนลมหายใจเข้าออก หลับตาลงแนบสนิท ก่อนที่เขาหันกลับมามองออกไปนอกหน้าต่างดังเดิม

“...เซฮุน ฉันรักนาย”พูดคล้ายคนละเมอ คนสวยปรือตาปิดลงช้าๆ โดยไม่รู้เลยว่าร่างสูงไม่ได้หลับอย่างที่ตนคิด เซฮุนได้ยินประโยคแสนแผ่วเบานั้นแล้ว แต่เขาเลือกที่จะหลับตาลงเช่นเดิม ก่อนที่คนทั้งสองจะเข้าสู่ห้วงนิทราไปเกือบจะพร้อมกัน

 .......................................................................................................

กรุณากลับไปเม้นท์